ΣΥΝΟΨΗ
Η μεταναστευτική κρίση στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Τα μεγάλα προβλήματα και η ελεύθερη διέλευση μεταναστών & προσφύγων ξεκίνησε κατ’ ουσία το 2015, πρέπει όμως να επισημανθεί ότι και πριν υπήρχαν ροές αλλά ελάχιστες ως και ανά περιόδους μηδενικές.
Σήμερα πλέον υπάρχει όντως πολύ πιο αποτελεσματική και καλύτερη διαχείριση από το 2015, όμως ροές ακόμα υπάρχουν και πρέπει να βρούμε τι μπορεί η πολιτεία να διορθώσει ώστε να φτάσουν αυτές η ροές σε εξαιρετικά χαμηλό αν όχι μηδενικό επίπεδο. Πριν λίγες ημέρες για τον σκοπό αυτό ψηφίστηκε το σύμφωνο μετανάστευσης πράγματι υπάρχουν άρθρα που ωφελούν τόσο την χώρα μας όσο και την Ε.Ε. στην διαχείριση του προβλήματος αλλά πιστεύουμε ότι τουλάχιστον ορισμένοι βασικοί πυλώνες πρέπει να επανεξεταστούν ώστε να είναι δίκαιο και αποτελεσματικό για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης είναι πλέον γεγονός η κοινή αλληλεγγύη των Κρατών μελών είναι πλέον νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βάση την Νομοθετική ρύθμιση κατά κύριο λόγο όλα τα κράτη-μέλη θα πρέπει να Συνεισφέρουν στη διαχείριση του μεταναστευτικού, αρχικά μπορεί να πει κάποιος ότι είναι μια θετική νομοθετική παρέμβαση κάτι που σε ένα βαθμό όντως είναι αληθές αλλά σε πολλές περιπτώσεις ο διάβολος κρύβεται πίσω από της λεπτομέρειες οπότε ας δούμε το θέμα ποιο διεξοδικά και αναλυτικά.
Η μεγάλη μεταναστευτική κρίση τόσο για τον Έβρο όσο και για τα νησιά μας άρχισε το 2015 όταν τα σύνορα ήταν ανοιχτά και όλοι εισέρχονταν στην ελληνική επικράτεια χωρίς περιορισμούς και άνευ μέτρων αποτροπής. Κατά τα κοινώς λεγόμενα αλλά και με βάση τα τότε στοιχεία το 2015-16 πέρασαν από τα νησιά του Β Αιγαίου ( Λέσβος, Χίος, Σάμος) περίπου 3 εκατομμύρια μεταναστών – προσφύγων. Στο πέρασμα των χρόνων και με την αλλαγή πολιτικής διαχείρισης η ροές μειώθηκαν αρκετά σημαντικά αλλά δυστυχώς είναι αδύνατο να μηδενιστούν. Κατά τα λεγόμενα της Τουρκίας υπάρχουν εντός των συνόρων της ορισμένα εκατομμύρια μεταναστών & προσφύγων. Δυστυχώς στο μεταναστευτικό ζήτημα τίποτα δεν είναι σταθερό και κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί με πλήρη βεβαιότητα ότι αύριο για κακή μας τύχη δεν θα μπορούσε η Τουρκία να εργαλειοποίηση το ζήτημα αυτό για δικούς τής λόγους και συμφέροντα κάνοντας το μοχλό πίεσης με σκοπό να αποκτήσει αυτό που θα επιδιώξει. Το αποτέλεσμα σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν το ελληνικό λιμενικό που καταβάλει καθημερινά υπεράνθρωπες προσπάθειες να μην μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση και να ζήσει η χώρα μας κάτι παρόμοιο με το 2015. Το νέο σύμφωνο έχει μέσα του άρθρα με πολύ σωστή οπτική και προοπτική για την διαχείριση του θέματος, όπως για παράδειγμα τα στάδια του ζητήματος από τον έλεγχο διαλογής των παράτυπων μεταναστών και τη λήψη βιομετρικών δεδομένων, μέχρι και τις διαδικασίες διεκπεραίωσης των αιτήσεων ασύλου από τα κράτη-μέλη ή ακόμα και της προβλέψεις για τη συνεργασία και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών – μελών αλλά και τον τρόπο διαχείρισης κρίσεων. Όμως υπάρχουν καυτά θέματα που δυστυχώς για πολλούς πολιτικούς και μη λόγους δεν μπόρεσαν να αλλάξουν ριζικά τη διαχείριση τής μεταναστευτικής πολιτικής. Η ψήφιση της ισοκατανομής μεταναστών στην Ε.Ε. μόνο θετική μπορεί να είναι, οι παράμετροι όμως του άρθρου μόνο θετικοί δεν είναι, γιατί σε μια επανάληψη των μεταναστευτικών ροών όπως το 2015 θα έπρεπε να γίνει κατανομή εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών ανά κράτος μέλος. Έξυπνα κινούμενοι αυτοί που το συνέταξαν, στο άρθρο αυτό υπάρχει η παράμετρος συνεισφοράς στην διαχείριση του μεταναστευτικού είτε οικονομικά, είτε παρέχοντας επιχειρησιακή υποστήριξη. Αυτό όμως αν συμβεί μας αφήνει απροστάτευτους διότι όπως είναι λογικό πολλά κράτη αντί να επιλέξουν την οδό της ισοκατανομής ή θα προσφέρουν βοήθεια ή θα πληρώσουν με αποτέλεσμα να μην έχουν πολιτικό κόστος ή/και αντιδράσεις στη χώρα τους.
Μια άλλη παράμετρος είναι η προστασία των συνόρων της Ε.Ε. σωστό και λογικό μόνο που σε περίπτωση μεγάλων ροών τα ελληνικά σύνορα θα είναι αυτά που θα υποστούν κλονισμό και η Ε.Ε. απλά θα κάνει τον θεατή, όσες χώρες αναζητούν εργατικό δυναμικό θα μπορούσε να επιλυθεί με νόμιμες συμφωνίες μετανάστευσης από την Ε.Ε. ώστε να μην υπάρχει έλλειμμα στην παραγωγική οικονομία κάθε ενδιαφερόμενου κράτους, επίσης η Ελλάδα είναι μέρος της Ε.Ε. το ότι είμαστε τα σύνορα της Ευρώπης δεν αποτελεί δικαιολογία για την απαίτηση σωστής διαχείρισης μια αποτελεσματική λύση θα μπορούσε να ήταν η καταγραφή των αιτούντων άσυλο στην Τουρκία και η άμεση απόφαση και μετέπειτα ισοκατανομή τους στην Ε.Ε.
Το σύμφωνο μετανάστευσης έχει και λειτουργικά άρθρα που έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό, αλλά ταυτόχρονα είναι και σε ορισμένα άρθρα του επιφυλακτικό. Η ελληνική πολιτεία πρέπει και επιβάλλεται να προσπαθήσει αλλάξει τα κακώς κείμενα αυτού του συμφώνου ώστε να γίνει ποιο δίκαιο αλλά ταυτόχρονα αποτελεσματικό ώστε σε κρίσιμες στιγμές όλες η χώρες της Ε.Ε. να είναι ενωμένες με κοινούς στόχους και συμφέροντα χωρίς καμία χώρα να αποτελέσει τυχόν εξαίρεση στον κανόνα και πρέπει όλοι μαζί να παλέψουμε να πετύχουμε αυτή την ισορροπία που αν έρθουν ξανά δύσκολες συνθήκες θα μας είναι απόλυτα χρήσιμη ώστε να ανταπεξέλθουμε τόσο ως κράτος όσο και ως Ε.Ε. με επιτυχία στο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε.