Η Δημοτική Αρχή Ρόδου κατάφερε το ακατόρθωτο: να ευτελίσει ακόμα και την ίδια την παράδοση του νησιού. Οι βοτσαλωτές «παραστάσεις» που θυμίζουν κακή απομίμηση παιδικής ζωγραφιάς, παρουσιάζονται ως πολιτιστική παρέμβαση – και μάλιστα με προσαύξηση τιμής γιατί, λέει, είναι «σύνθετες».
Όχι μόνο προσβάλλουν την τέχνη του βοτσαλωτού, αλλά αποτελούν μνημείο κακογουστιάς και δημοτικής αυθαιρεσίας. Αν αυτό είναι το όραμα για τη Ρόδο, τότε η πολιτιστική μας ταυτότητα μπαίνει εργολαβικά στο χωνευτήρι της αδιαφορίας.
Όταν ο πολιτισμός μετατρέπεται σε άλλοθι για αισθητικές προσβολές και υπερτιμολογήσεις, τότε έχουμε έργο. Όχι για την UNESCO — αλλά για τον εισαγγελέα.