Το δυστύχημα στα Τέμπη δεν ήταν μια «κακιά στιγμή». Ήταν η αποκάλυψη ενός συστήματος που χρόνια τώρα πορεύεται χωρίς διαφάνεια, χωρίς λογοδοσία, χωρίς πραγματικό έλεγχο.
Ένα σύστημα όπου η αμέλεια δεν τιμωρείται και οι ευθύνες χάνονται στη σιωπή…
Η κοινωνία δεν ζητά απλώς δικαιοσύνη για τα Τέμπη.
Ζητά να αλλάξει ριζικά ο τρόπος που λειτουργεί το κράτος.
Ζητά να μπει ένα τέλος στην ατιμωρησία, ώστε να μη θρηνήσουμε ξανά θύματα από εγκληματική αδιαφορία.
Αν στο παρελθόν τέτοιες τραγωδίες ξεχνιούνταν, αυτό δεν σημαίνει πως ήταν σωστό.
Σημαίνει πως τώρα ήρθε η ώρα να μη δεχτούμε ποτέ ξανά τέτοια σιωπή.
Όπως έλεγε ο Δημοσθένης: “Ουδέν ανόσιον ηγείσθαι της αδικίας.”
Η φωνή της κοινωνίας δεν πρέπει να σωπάσει.