Το να ιππεύει κανείς τον κάλαμο, συχνά αποδεικνύεται πολύ επικίνδυνο σπορ, ιδίως όταν η ταχύτητα που αναπτύσσει τον απομακρύνει από την πραγματικότητα.
Την αίσθηση της έπαρσης, της αμετροέπειας αλλά και της ύβρεως μου έδωσε η ανάγνωση της ανάρτησης του προέδρου της ΔΕΥΑΡ Σωτήρη Βαγιανού, με την οποία επιχείρησε να απαντήσει στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και στο ζήτημα της ορθής λειτουργίας του Βιολογικού στο Βόδι.
Δικαίωμά του αναφαίρετο να επικαλεστεί όποια επιχειρήματα θέλει για να υποστηρίξει την άποψή του, αν και θα ήταν σαφώς πιο πειστικό και πιο θαρραλέο, αν, αντί για λόγια και αναρτήσεις, τολμούσε να ανοίξει στους δημοσιογράφους και στις τηλεοπτικές κάμερες την πύλη του Βιολογικού, για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι την λειτουργία του και κατά πόσον μπορεί να θεωρηθεί υποδειγματική και περιβαλλοντικά ορθή ή όχι.
Άλλωστε αυτή η πρακτική δοκιμάστηκε με επιτυχία πριν από λίγους μήνες, όταν ο Περιφερειάρχης Γιώργος Χατζημάρκος και ο πολιτικός προϊστάμενος του κ. Βαγιανού, ο Δήμαρχος Ρόδου Αλέξανδρος Κολιάδης, με τις ιδιότητες του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του ΦοΔΣΑ αντίστοιχα, έβαλαν σε ένα λεωφορείο όλους τους δημοσιογράφους της Ρόδου και τους ξενάγησαν στις εγκαταστάσεις του ΧΥΤΑ βόρειας Ρόδου που μόλις είχε αποκατασταθεί από τον Φορέα, όπως και στις εγκαταστάσεις του ΚΔΑΥ. Όλες οι κάμερες εκεί. Ουδέν κρυπτόν, όλα στη δημοσιότητα.
Ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ δεν έχει παρά να κάνει το ίδιο! Τόσο απλά!
Θα σταθώ όμως σε ένα από τα επιχειρήματά του που πραγματικά με άφησε άφωνη. Ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ ισχυρίστηκε ότι με τις δηλώσεις του περί της λειτουργίας του Βιολογικού στο Βόδι και των ερωτηματικών που ανακύπτουν, ο Περιφερειάρχης Γιώργος Χατζημάρκος δυσφημεί το νησί “με συνέπειες ζωτικής σημασίας ακόμη και για το τουριστικό προϊόν της Ρόδου”!!!
Τα διαβάζει κανείς αυτά και φρίττει, αν δεν πέφτει κάτω από τα γέλια! ‘Ελα παππού μου να σου δείξω τ΄ αμπελοχώραφά σου!
Μίλησα για έπαρση, αμετροέπεια, ύβρη (με την αρχαιοελληνική της έννοια). Είναι δυνατόν να κατηγορεί ο Σωτήρης Βαγιανός, νεόκοπος στον στίβο της αυτοδιοίκησης, έναν άνθρωπο ο οποίος έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια σημαία της πολιτικής του την προστασία της φήμης της Ρόδου και των υπολοίπων νησιών του Νοτίου Αιγαίου, που διαχειρίστηκε με απόλυτη επάρκεια όλες τις κρίσεις που χτύπησαν τα νησιά, μεταναστευτικό (μέχρι το CNN έφτασε για να σώσει την παρτίδα) , δημοσιονομική κρίση, πανδημία, φωτιές, σεισμούς πλημμύρες; Είναι δυνατόν ο κ. Βαγιανός να κατηγορεί για δυσφήμιση της Ρόδου έναν άνθρωπο που, ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκε τις διαδοχικές κρίσεις αναγνωρίστηκε διεθνώς και έγινε case study εντός και εκτός Ελλάδος;
Κι όμως το κάνει! Αν δεν το κάνει από πολιτική ανοησία, το κάνει σίγουρα με θράσος.
Αναρωτιέμαι αν είχε ο ίδιος τη φαεινή ιδέα αυτού του φαιδρού επιχειρήματος, που ούτε στα καφενεία δεν τολμά κανείς να αναφέρει για πλάκα ή αν κάποιος του την υπαγόρευσε κι εκείνος την υιοθέτησε. Χωρίς πολλή σκέψη, γιατί πιθανότατα πίστεψε ότι τον βολεύει!
Και εξηγούμαι:
Ο κ. Βαγιανός με αυτή του την ανάρτηση υιοθετεί την ατζέντα του μηδενισμού και της ακύρωσης των μεγάλων επιτυχιών της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου – και ο τουρισμός είναι μια από αυτές – αποκαλύπτοντας έτσι ποιοι βρίσκονται από πίσω του και ποιοι είναι οι υποβολείς του. Η ατζέντα του μηδενισμού, έχει συγκεκριμένη ταυτότητα και ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ με μια κοντόφθαλμη πολιτική εκτίμηση, προσχώρησε σε αυτήν.
Επιπλέον, στο μυαλό του κ. Βαγιανού και των υποβολέων του, η προστασία τάχα της φήμης της Ρόδου και του τουρισμού της, είναι μια πρώτης τάξεως δικαιολογία, ένα πολύ βολικό άλλοθι για να πετύχει τη σιωπή γύρω από το μείζον θέμα της λειτουργίας του Βιολογικού.
Μόνο που η συζήτηση άνοιξε. Τα νερά των πλημμυρών που έπληξαν το νησί, ξέπλυναν την σαθρή επιφάνεια και αποκάλυψαν πολλές παλιές πληγές, αμαρτίες, δυσοσμία. Η εποχή της σιωπής και των άλλοθι παρήλθε οριστικά. Είτε αρέσει είτε όχι, είτε βολεύει είτε όχι.
ΥΓ1: Με βεβαιότητα μπορώ να υποστηρίξω ότι στη μέχρι σήμερα μακρόχρονη παρουσία του στα κοινά, ο Γιώργος Χατζημάρκος ουδέποτε υποστήριξε το παραμικρό, χωρίς την βεβαιότητα και την τεκμηρίωση των λεγομένων του, ουδέποτε οι θέσεις του χαρακτηρίστηκαν από επιπολαιότητα. Για να υποστηρίξει κάτι δημοσίως, το έχει “δέσει” από όλες τις πλευρές. Προφανώς το ίδιο ισχύει και για τον Βιολογικό.
ΥΓ2: Για τη μελό αναφορά του κ. Βαγιανού στις προσωπικές σχέσεις του με τον Γιώργο Χατζημάρκο, ως πρόλογο στις φαιδρές κατηγορίες που ακολούθησαν, δύο μόνο λέξεις: Μνημείο υποκρισίας…