Χαστούκι ολκής από την Φωτεινή Καράμπελα λέει μέσα σε λίγες γραμμές όλα αυτά που λέγαμε και γράφαμε τόσο καιρό. Επικό το ξεβράκωμα στο Δήμαρχο της ντροπής Αλέξανδρο Κολιάδη.
“Η Ντροπή με Όνομα: Το Νησί μας”
Αν κάποιος ψάχνει τον ορισμό της εγκατάλειψης, δεν χρειάζεται να ψάξει μακριά. Αρκεί μια βόλτα στους δρόμους του νησιού μας – αυτού του τουριστικού προορισμού που σήμερα θυμίζει περισσότερο σκηνικό από ντοκιμαντέρ για περιοχές ξεχασμένες από τον Θεό και την Πολεοδομία.
Οι δρόμοι; Ένας απέραντος γεωμορφολογικός χάρτης. Λακκούβες που θα ζήλευε μέχρι και η NASA για προσομοίωση κρατήρων σε σεληνιακό έδαφος. Δρόμοι γεμάτοι μπαλώματα , λες και το συνεργείο είχε για πρότυπο το παντελόνι του Καραγκιόζη – και το πέτυχε, με ακρίβεια χιλιοστού.
Όσο για την αισθητική; Θα τη χαρακτηρίζαμε «τρίτου κόσμου», αλλά δεν θέλουμε να προσβάλλουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες που παλεύουν με αξιοπρέπεια . Εδώ μιλάμε για μια ξεπεσμένη μορφή πολιτιστικής παραίτησης. Μια ντροπή με ταμπέλα, όνομα, και – δυστυχώς – διεύθυνση.
Το νησί δεν δακρύζει από συγκίνηση. Δακρύζει από ντροπή. Και όσο αυτοί που το διοικούν συνεχίζουν να παριστάνουν ότι «όλα βαίνουν καλώς», τόσο το δάκρυ θα γίνεται κραυγή. Κραυγή απελπισίας για κάτι που έπρεπε να είναι αυτονόητο: σεβασμός και φροντίδα.