Μερικές φορές ο Σωτήρης ο Βαγιανός με κάνει και κλαίω από τα γέλια. Κάπου λίγο να έχουμε συναίσθηση αυτών που γράφουμε. Δεν μπορεί να διαβάζω ότι ο Θάνατος του μεγάλου Αντώνη Βαρδή τον οδήγησε να απέχει από το ελληνικό τραγούδι. Δηλαδή ο Βαγιανός είχε στο βιογραφικό του χιλιάδες χρυσούς και πλατινένιους δίσκους και επειδή έφυγε ο μεγάλος βάρδος, ο ίδιος έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και απέχει από το ελληνικό τραγούδι.
Αλήθεια λίγο μυαλό δεν έχει στο κεφάλι του μέσα; Η ελληνική Δισκογραφία έχει ιστορία και η ιστορία συνεχίζεται. Έφυγε και ο Καζαντζίδης και ο Στράτος και ο Καρράς. Αφού δεν τράβηξε και χαρακίρι πάλι καλά να λέμε.
Να ηρεμήσουμε παιδιά.
Ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων ήταν ο Σωτήρης που η κρίση τον ανάγκασε να βάλει λουκέτο στα μαγαζιά του και να του θυμίσουμε ότι ο Σύριζα που σήμερα επιβάλει τις γραμμές του στην παράταξη του, έφερε τα capital controls και είχε τον Γιώργο Μαζωνάκη σε ένα μαγαζί άδειο.
Λυπάμαι που η δισκογραφία έχασε τον Βαγιανό από τους κύκλους της. Κλαίνε στα πανηγύρια που τραγουδούσε οι χήρες και τα ορφανά.
Για το θεό δηλαδή καμία συναίσθηση αλλά καμία όμως.
Αυτά βλέπει ο Νότης και δεν επιστρέφει.