Η Έλενα μετά το διαγωνισμό της Eurovision κατάφερε να μείνει διαχρονική μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ακούει κάποιος την λέξη Eurovision το μυαλό του πηγαίνει αμέσως στην σπουδαία νίκη που η Ελλάδα μέσα από την Έλενα πέτυχε.
Γράφει ο Νάσος Ρόγκας
Από τότε κάθε ελληνική συμμετοχή ξεθωριάζει μέσα στο χρόνο. Οι διαγωνιζόμενοι για να μείνουν στην επικαιρότητα και να κερδίσουν λάμψη, κάθε χρόνο όμως μας λένε το ίδιο παραμύθι. Ήμουνα μικρή και έβλεπα την Παπαρίζου να σηκώνει το βραβείο και ήθελα και εγώ να το κάνω. Σε σημείο όμως που σε κάνουν να γελάς.
Να πω και εγώ λοιπόν ότι όταν ήμουνα μικρός ήθελα να γίνω Παπαρίζου. Αλλά με κέρδισε η δημοσιογραφία. Ήταν και ακριβή η αλλαγή φύλου που να μπαίνεις σε περιπέτειες.
Πρόσφατα παρακολουθούσα μια τηλεοπτική εκπομπή στην οποία καλεσμένη ήταν η Αντιγόνη. Η Καλλιτέχνης η οποία θα εκπροσωπήσει τον διαγωνισμό για λογαριασμό της Κύπρου. Ενώ σε απορροφούσαν τα όσα έλεγε ήρθε η βόμβα. «Όταν ήμουν μικρή, έβλεπα την Έλενα Παπαρίζου και έλεγα ότι θα το κάνω κι εγώ».
Λες θεέ μου άλλος καλλιτέχνης που θα θέλατε να του μοιάσετε δεν υπάρχει;
Δεν ξέρω, είμαι λάθος εγώ; Είναι λάθος το marketing; Καμία δεν έχει τελικά δικής της προσωπικότητα;
Πέρσι το ζήσαμε το όνειρο με την Κλαυδία. Το όνομα Παπαρίζου ήταν μόνιμα στο προσκήνιο για να πουσαριστεί.
Βρείτε κάτι δικό σας κάτι καινούριο βρε παιδιά.