Η Evangelia στη συνέντευξή της στο vodcast «ChatRoom» του ilovestyle.com μεταξύ άλλων αναφέρει πρώτη φορά, την επικοινωνία και τις συμβουλές που δέχθηκε από τη συνεργάτιδα και φίλη της Ελένη Φουρέιρα καθώς και από την Έλενα Παπαρίζου.
«Από το 2021 που είχα γνωρίσει την Ελένη Φουρέιρα μου είχε πει, «Εσύ πρέπει να πας στην Eurovision, και όταν πας να είσαι ο εαυτός σου, να μην φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου. Μην πας να κάνεις κάτι που έχουν κάνει οι υπόλοιποι, θα πας να είσαι η Ευαγγελία. Και όντως μου είπε, πως πίστευε πως έπρεπε να πάω και ήθελε να πάω και τότε εκείνη την χρονιά, και όταν δεν πέρασα μου λέει «Δεν πειράζει, έχει και του χρόνου, εσύ να συνεχίσεις να προσπαθείς». Είχαμε μιλήσει και πριν τον εθνικό τελικό, δεν είχε ακόμη ακούσει το τραγούδι, το είχα πολύ προστατευμένο, αλλά είχαμε μιλήσει, είχα πάει να τη δω στα μπουζούκια και μου είπε πως το τραγούδι είναι καλό. Πήρα την έγκριση, αλλά δεν το είχε ακούσει ακόμα. Πίστευε ότι είχα την ικανότητα να είναι κάτι καλό το τραγούδι. Ξέρω πως αυτή πιστευεί πως δεν πειράζει που δεν πέρασα και απλώς να συνεχίσω και να ξαναπροσπαθήσω. Μιλήσαμε και μετά τον εθνικό τελικό».
«Είναι τόσο καλή η Έλενα Παπαρίζου, έχει μια μεγάλη καρδιά και θέλει τόσο πολύ να βοηθήσει και να δώσει ότι μπορεί σε κάποιον, και εκείνη τη βραδιά που τη γνώρισα ένιωσα αυτή την αγκαλιά και τη ζεστασιά της και μου είπε «Καλή επιτυχία, ότι χρειαστείς εγώ είμαι εδώ», οπότε νιώθω ότι έχω κι άλλο μέντορα και από την Έλενα Παπαρίζου. Νιώθω πως και η Ελένη Φουρέιρα είναι. Είμαι τόσο ευγνώμων και τυχερή που έχω τέτοια ονόματα και είναι και καλοί άνθρωποι, που μπορώ να πάρω τηλέφωνο για να πάρω μια συμβουλή γιατί χρειάζεται».
Για την εμπειρία της γενικά στον εθνικό τελικό εξομολογήθηκε άναμεσα σε άλλα τα εξής: «Πολλά μαθήματα έχω πάρει από εκείνη τη βραδιά. Το ένα μάθημα είναι ότι πραγματικά όταν κάνει κάτι που το αγαπάς και το πιστεύεις και έχεις γύρω σου ανθρώπους που σε στηρίζουνε μπορείς να κάνεις τα πάντα και ένιωθα ευγνωμοσύνη. Πραγματικά το εννοώ. Έμαθα πως να απολαύσω μια στιγμή ότι και να γίνει. Για εμένα αυτό ήταν το πιο σημαντικό γιατί πραγματικά δεν ήξερα τι θα γίνει αλλά το απόλαυσα πάρα πολύ και έκανα ότι μπορούσα για να περάσω καλά, ανάμεσα σε όλη αυτήν πίεση και όλα τα μπούρου μπούρου και τέτοια. Έμαθα πως να προσηλωθώ στον στόχο μου, να μην ανακατεύομαι με σχόλια και τέτοια. Αυτό είναι κάτι που θα το πάρω μαζί μου[…] Το ότι πήρα το 12αρι της διεθνής επιτροπής με βοήθησε ψυχολογικά. Έκανα μια δυνατή προσπάθεια. Τη στιγμή των αποτελεσμάτων είχα άγχος, ένιωθα την καρδιά μου, όλα μου φάνηκαν πολύ σουρεάλ, ότι ήμουν εκεί στη σκηνή. Επειδή πήγα με τη σκέψη πως ότι είναι να γίνει θα γίνει, όντως το απόλαυσα. Μετά όταν κατέβηκα από τη σκηνή, εκεί μου έφυγε η υπερένταση, έκλαψα από χαρά, ένιωθα καλά, έκανα αυτό που μπορούσα να κάνω εκείνη τη στιγμή. Όταν δεν άκουσα το όνομά μου ναι ντάξει ένιωσα κάτι αλλά πάλι επειδή μπήκα με τη σκέψη του ότι είναι να γίνει θα γίνει, είπα πάμε μπροστά και συνεχίζουμε».